بزرگداشت کورش و حساسیت بی‌جا

چند سالی هست که مردم ایران اهمیت بیشتری به بزرگداشت کورش می‌دهند و سعی می‌کنند در محل مقبره‌اش جمع شوند. این بزرگداشت اگر به عنوان جشن و بهانه‌ای برای خوش بودن باشد، هیچ مشکلی ندارد. بلکه خوب هم هست که در چنین دوره سختی مردم ایران بهانه‌ای برای شادی داشته باشند. ولی گاهی بوی نژادپرستی و تفاخر به تمدن گذشته‌های دور به مشام می‌رسد که جالب نیست. گویی مردم ایران می‌خواهند تاریخ درخشان خود را مرهم زخم عقب‌ماندگی امروزشان بکنند و گاهی خود را به سبب وجود تمدن‌های سابق از دیگر ملت‌ها برتر می‌بینند. به هر حال این مسأله اهمیت چندانی ندارد و حتی اگر چنین تفاخر و تکبری در این‌گونه بزرگداشت‌ها وجود داشته باشد، باز هم دلیل نمی‌شود که به سبب آن کسی بخواهد از این‌گونه رفتارها جلوگیری کند. واضح نیست چرا حکومت نسبت به این بزرگداشت حساسیت نشان می‌دهد و سعی دارد جلوی برگزاری آن را بگیرد. چرا برخی می‌خواهند تمام دل‌خوشی مردم را سلب کنند. چه ایرادی دارد مردم با چنین اعیادی سرگرم شوند. آیا حساسیت نظام مردم را جری‌تر نمی‌کند؟ به نظر می‌رسد برخی مسئولین نظام از هرگونه تجمع مردم وحشت دارند! گویا چیزی برای از دست دادن دارند!